Angielska pilotka przekroczyła Atlantyk w przeciwnym kierunku niż inni pionierzy lotnictwa i opisała swoje doświadczenia w książce, którą docenił sam Hemingway. Beryl Markham łączyła pasję do latania z treningiem wyścigowych koni, a jej życie osobiste obejmowało romanse z członkami brytyjskiej rodziny królewskiej. Dopiero po dekadach zapomnienia świat ponownie odkrył jej osiągnięcia.
Dzieciństwo w kolonialnej Afryce
Beryl Clutterbuck przyszła na świat w Ashwell w Anglii w październiku 1902 roku. Jej ojciec Charles pracował jako trener koni wyścigowych, matka Clarence Agnes pochodziła z rodziny Alexander. Gdy dziewczynka miała cztery lata, rodzina przeniosła się do Brytyjskiej Afryki Wschodniej, gdzie założyli fermę hodowlaną w Njoro niedaleko Wielkiej Rowu Afrykańskiego.
Młoda Beryl dorastała wśród dzieci lokalnych społeczności, ucząc się ich języków i zwyczajów oraz polując razem z nimi. Po wyjeździe ojca do Peru siedemnastoletnia dziewczyna przejęła prowadzenie stajni i szybko zdobyła uznanie jako trenera. Pracowała także w Kongu, przygotowując konie dla brytyjskiego konsula.
Początki kariery lotniczej
Przyjaźń z duńską pisarką Karen Blixen zaprowadziła ją w świat kolonialnej elity Kenii. Blixen zarządzała kawową plantacją w Ngong pod Nairobi i związała się z myśliwym-pilotem Denysem Finchem Hattonem. Gdy ten związek się rozpadł, Markham rozpoczęła romans z tym samym mężczyzną.
Finch Hatton zginął w katastrofie lotniczej podczas lotu, na który początkowo zaprosił również Beryl. Odrzuciła zaproszenie za radą swojej instruktorki, brytyjskiej pilotki Tom Campbell Black. Pod wpływem Campbella Blacka nauczyła się pilotować samoloty i przez pewien czas pracowała jako pilot buszu, lokalizując zwierzęta dla wypraw myśliwskich z powietrza.
Małżeństwa i skandale królewskie
Trzykrotnie wychodziła za mąż, a nazwisko Markham przyjęła od drugiego męża Mansfielda, zamożnego biznesmena. Z tego związku urodził się syn Gervase w 1928 roku. Podczas ciąży rozpoczęła romans z księciem Henrym, synem króla Jerzego V, znanym także jako Harry.
Według źródeł historycznych równocześnie spotykała się z bratem Henrego, Edwardem księciem Walii, przyszłym Edwardem VIII. Po powrocie do Anglii Henry zainstalował ją w hotelu Grosvenor House blisko Pałacu Buckingham. Dwór królewski próbował zakończyć skandaliczną relację, wysyłając księcia do Japonii, lecz po powrocie romans odżył, a Beryl była widziana biegająca boso po korytarzach pałacu.
Mansfield zagroził rozwodem z wymienieniem księcia jako współodpowiedzialnego za rozpad małżeństwa. Dwór wypłacił piętnaście tysięcy funtów na zażegnanie skandalu i ustanowił fundusz zapewniający jej pięćset funtów rocznie. Formalny rozwód nastąpił w 1937 roku z Hubertem Broadem wymienionym jako współodpowiedzialny, choć to właśnie Broad wspierał jej karierę lotniczą.
Przeprawa przez Atlantyk na zachód
We wrześniu 1936 roku wystartowała z Abingdon w południowej Anglii, planując dotrzeć do Nowego Jorku. Leciała samolotem Percival Vega Gull nazwanym The Messenger w kierunku przeciwnym do większości transatlantyckich pionierów. Po dwudziestu godzinach lotu wentylacja zbiorników zamarzła, powodując niedobór paliwa.
Musiała awaryjnie lądować w zatoce Baleine na wyspie Cape Breton w Nowej Szkocji. Mimo że nie dotarła do zamierzonego celu, dokonała pierwszego samotnego przelotu bez międzylądowania z Europy do Ameryki Północnej w kierunku zachodnim. Ten wyczyn wymagał większego kunsztu niż popularne loty w kierunku wschodnim ze względu na przeciwne wiatry.
Autobiografia i uznanie Hemingwaya
W 1942 roku opublikowała autobiografię West with the Night, opisującą życie w Afryce i przygody lotnicze. Ernest Hemingway pochwalił książkę w prywatnej korespondencji, pisząc że autorka przewyższa pisarsko większość zawodowych literatów. Pomimo entuzjastycznych recenzji publikacja nie odniosła komercyjnego sukcesu i szybko zniknęła z księgarń.
Przez kolejne dekady Markham pozostawała zapomniana przez szerszą publiczność. Kontynuowała pracę jako trenera koni w Kenii, utrzymując się ze wsparcia kręgu przyjaciół i właścicieli stajni. Pracowała przy torze wyścigowym w Nairobi aż do osiemdziesiątego roku życia.
Ponowne odkrycie i ostatnie lata
W 1982 roku amerykański restaurator George Gutekunst przeczytał listy Hemingwaya zawierające pochwały książki Markham. Zafascynowany odnalazł egzemplarz West with the Night i przekonał wydawnictwo North Point Press do wznowienia. Reedycja w 1983 roku przywróciła zapomnianej autorce i pilotce należne miejsce w historii.
Dziennikarz agencji AP Barry Shlachter odnalazł ją w Kenii żyjącą w ubóstwie po niedawnym napadzie na jej dom. Sukces wznowionej książki zapewnił jej środki na spokojne życie w ostatnich latach. Zmarła w Nairobi w 1986 roku, pozostawiając po sobie spuściznę pionierki lotnictwa i utalentowanej pisarki.
